معضل حاشیه نشینی

محمدرحیمی چهار شنبه 1 شهريور 1396

، 10:1

اقتصادی سیاسی فرهنگی مشکلات کشور یادداشت

به گزارش نفیر؛ حاشیه‌نشینی یک معضلی است که با بی‌برنامگی و بی‌عدالتی شکل می‌گیرد و یک پدیده‌ای است که در به وجود آمدنش همه نهادها و دستگاه‌های دولتی دخیل هستند و این معضل با نگرشی مبتنی بر عدالت اجتماعی رفع می‌شود و قطعاً نباید از این غافل شد که ایجاد اشتغال و افزایش میانگین درآمدی می‌تواند کنترل‌کننده رشد این مناطق باشد.

اندیشه بشریت هنوز به دنبال مدینه فاضله پیامبر اسلام است اما واقعیت ساختاری مملو از تبعیض و حاشیه‌ای است که به علت بی‌عدالتی پدید آمده و با بی‌عدالتی با آن برخورد می‌شود.

منطقه حاشیه‌نشین شهر به علت ایجاد فقر اقتصادی و فرهنگی مظلوم واقع‌شده‌اند و حتی برخی مشکلات خود را که به مسئولین زی ربط گزارش می‌دهند بعضاً با پاسخی غیر معقولانه و بی‌تفاوتی روبه‌رو می‌شوند.

فقر علاوه بر ایجاد و تشدید آسیب‌های اجتماعی به دلیل رواج و گسترش خلاف انواع بزهکاری‌ها را به دنبال دارد و برای کشور هزینه‌های زیادی را ایجاد می‌کند.

در کشورهای پیشرفته مناطق حاشیه و حومه شهر مکانی مناسب برای زندگی است اما در جهان سوم به این شکل نیست و برای رفع این پدیده باید از حاشیه‌نشینان حمایت کرد اما تاکنون فقط شاهد استراتژی تخریب بوده‌ایم و باید این را به یاد داشته باشیم که حاشیه‌نشینان کالای دور ریختنی نیستند بلکه نقش مهمی در اقتصاد شهری دارند و در مرحله اول باید با رشد این مناطق مقابله کرد و سپس ساختار داخلی را اصلاح کرد و اگر معضل حاشیه‌نشینی رفع نشود فردا به بحران تبدیل خواهد شد.

رسانه پلی است بین مردم و مسئولین، پس باید صدای مردم را به گوش مسئولین برسانند و چه‌بسا برخی از مسئولین شهری برای یک‌بار هم از این مناطق سرکشی نکرده‌اند و برای رفع این مشکل باید مسئولین علاوه بر داشتن روحیه جهادی، درد مردم را احساس کنند و رسانه نباید نقش خود را در این حیطه فراموش کند و همواره راه خود را که مطالبه گری است ادامه دهد تا شاهد رفع مشکلات و معضلات باشیم.

نویسنده: محمد رحیمی

مردمی که مشکلات زیادی دارند نمی توانند شاد باشند

محمدرحیمی سه شنبه 10 اسفند 1395

، 22:31

سیاسی مشکلات کشور یادداشت

به گزارش نفیر؛ بعضی ها برای به حاشیه راندن عملکرد ضعیف خود و کم کاری های صورت گرفته با هر ترفند و شیوه ای سعی به جهت دهی افکار عمومی به سمت و سویی دیگر دارند.

یک جا دم از کنسرت و اجرای کنسرت می زنند و روزی دم از شادی که چرا نمی گذارید مردم شاد باشند و در جایی دیگر به جای ارائه راهکار در مشکلات زیست محیطی مردم را دعوت به توبه می کنند و در زمانی دیگر از لغو شدن یک سخنرانی برای پراکنده کردن افکار مردم از مسائل حقوق های نجومی استفاده می کنند.

اما باید گفت مردمی که بعضا در خانواده ها چندین جوان بیکار دارند نمی توانند شاد باشند، مردمی که جوانانشان مشکل ازدواج دارند نمی توانند شاد باشند، خانواده ای که بعضا برای کوچک ترین نیازهایش در زحمت و مشکل می افتد نمی تواند شاد باشد و اگر هم شادی باشد شادی کذایی است.

این چنین دم از شاد بودن زدن ها بدون داشتن مقدماتی نتیجه ای جز بی بند باری ندارد ،مانند زمانی که افرادی صحبت از آزادی می کردند که نتیجه ای جزء دور شدن جامعه از برخی ارزش ها نداشت.

نویسنده:رضا علیزاده